Ameriketan idatziak
I
Euskal-erriya urruti dago,
t'urruti gazte denbora;
oroitz maiteak, zertan zatozte
gau t'egun nere gogora?
II
Agur Erniyo, agur Zelatun,
agur, agur Mendikute,
alperrik orain amets-egoak
zuengana naramate!
III
Len bizi neukan irudimena,
alai ta bero biotza,
orain... buruan, sormiña daukat,
kolkoan berriz izotza.
IV
Galdetzen dute zergatik nagon
aiñ bakar mutill-zarturik;
ez du txoriyak iñoiz egiten
elur gañean kabirik!
V
Oso maitetsu nerekin parrez
zegona orain punttuan...
ara zer triste, begira nola
ixil-ixillik daguan:
ai! nere maite zoragarriyak
nor ote dauka goguan...?
VI
Amoriyozko erle batek beiñ
–ezdet nai esan izena–
lenengo aldiz ikutu ziran
eztiro biotz-barrena;
zorigaiztoan!; ez nuben uste
neretzat orren zekena
nik aiñ oparo maitatu eta
izango zanik azkena.
Gaur erle polit aren ordeaz
errukirik ez dubena
biotz nerean zorrotz darabill
listor beltzaren eztena.
VII
Ill eta gero beti lurpean
egon bearko detala
gogoraturik erne zait oso
kezka txar baten ikara;
utsa litzake nere begiyak
itxi eta beriala
zentzurik geigo izango ezpanu;
baña... lur otzian ala
bildur naiz egon ote niteken
ni neronek dakiala.
Ez, ez, gerora sinistu nai det
bizitz obea badala!
VIII
Ama gaxoa nere galdezka
mundutik zeru garbira
azken-laztana nik eman gabe
igo zala bi urte dira.
Ene!... zer illun arkitzen detan
umezurtzaren lurbira;
argatik nabill itxuen eraz
beti zerura begira!