O, zer gauz ederra dan
goizean goizetik
udaran jeiki eta
makill bat arturik
mendiyan ematia
jiratxo bat benik;
ezta munduan izan
ez orain t'ez lendik
orrek demaigun baño
poz aundiyagorik!
Ipar-aize leuna
likurtaz beterik
gure kolkora dator
lorien tartetik;
baxtar guziyak daude
intzez apaindurik,
urdiñ-urdiñ zeruba,
pipirrika txorik,
eguzkia-re parrez
Izazkun-gañetik;
maindire bat bezela
goronz arroturik
lañu txuri goiztarra
erreka zulotik;
jolasean amilka
iturritxo garbik,
emen arros pollitak
an krabeliñ gorrik,
nunai zori ona ta...
txar bat ez iñundik.
Onezkero gauz oiek
ikusi nitun nik
baldin ezpalirake
–t'ez det beste penik–
ni jekitzeko izango
gutxinaz amabik.