Lagun bati ezkondu zan egunean
Gaur egin zera, lagun leyala
zedorrek nai bezelaxe
aspaldi ontan biotz-barrendik
maite zeindunaren jabe;
ludi ontako atsegin guzik
baita zeru ber-berare
oparo gaurtik iritxi eta
doatsuena zerade.
Udaberriyan poztutzen zaitu
mendiko lorategiak,
alaitzen ango txorien kantak,
t'an diran egoitz eztiak;
alaz guziyaz beroiek baño
zoriontasun obiak
gaurtik aurrera senti-erazi
lezaizkitzuke Mariak.
Goitizlarien iturri ortan
edana baldin banego
orain jardungo nitzake, Poli,
goitina bañon arego;
baña zuk eta zure emazteak
merezirik askoz geigo
arren! gaur nere mingaiñ traketsa
ixil-ixillikan bego!
Doai gabe naiz t'ez det esango
aurrera beste gauzarik
beti-betiko eztillargia
izan dezazula baizik;
zere onian iya zu ainbat
atsegintasun arturik
oroitz apur au eskeintzen dizut
luma kolkoan bustirik.
Bañan... ez dakit, ez dakit ondo
zer datorkian gogora
pentsaturikan amaitu dala
jolasten giñan denbora;
pena ta poza biyak batian
urbildu zaizkit kolkora:
pena len ainbat orain etorri
etziñezken nere albora;
poza, jakiñik nola zuazen
zeru-tar baten ondora.