Gabero txori jostalariyak
ixil-ixilik basuan
egun-sentiya nabaitu arte
egoten diran moduan
ots ezti bigun denak lo daude
arrabataren kolkuan
zure igurtzi leunaren sai
intziri batez orduan
esnatu eta banatutzeko
alaitasuna inguruan.
Gizaldi denak arritutzeko
Jainkoak aukeratuba,
alde guzitan bear zaituen
berdin gabeko rnaisuba,
euskal-errien omengarritzat
iñolaz ere sortuba,
jakin nai nuke zenbat alditan
ote zeran aitatuba;
goi-goi jaso ta zure gizantzak
ikutu dezan zeruba
oñarri ara nun darukazun
Alarko mendi-buruba.
Lur ontan ez da zuk bezin ongi
erakutsi lezakenik
illezkorraren kopet argiya
erramu sortaz jantzirik.
Aitormenaren txalo sendoak
entzutez gogobeterik
aiek utzita San Fermiñetan
pozkiro zatoz urrundik
guraso eta lagun maitien
besotan atsendu nairik;
napar zera ta naparrak ez du
leyaltasuna besterik.
Begiramenaz orain agurtzen
zaitugu biotz-barrendik!
1900