Umetako lagunak apaltzera bildu giñan gau batian
Atsegintasun aundiya zeukat
arkiturikan orlaxe
mayaren jiran oinbeste lagun,
ondoren Poli ta Joxe;
mutil koxkorra nitzan garayan
orain amasein-bat urte,
mundu au orren illuna zanik
ez gendubenian uste,
amaika jolas eta zorion
biyok eman dirazute
–«iru!» –deitubaz giñadenian
zuek lapur, ni alkate.
Kontzeju-peko koxka zar oiek
itzegiten balekite...
berai entzutez noizko, nola gu
aspertu; noiz gogobete?...
Ala gaur emen zuen artian
arkiturikan oinbeste
pozkirotasun alaigarri ta
ondoren Poli ta Joxe
oroitz ederren irazekiyaz
senti nauk len bezi ume.
Aupa mutillak!, edan dezagun;
ontziyak ur-beltxez bete;
txistuba jotzen Okolo, jardun,
–anfekilo-anfekile;
ta Txurten, i-re, asi propiyo,
ollarranik aztu gabe.
Alegiñezko errabots ontan
lagun zar guziyok naste
dantza gaitian biyurri t'arin
lenaz giñan bezelaxe,
geren buruko ille txuriyak
egara bialdu arte:
Ea mutillak, ostera berriz
aupa-ka jardun zaitezte!
–Anfekilo-anfekile!