Mokoroa'tar Eduardo-k eresalduak
I
Egun sentiya dator
goizero bezela
argi txintaz banatzen
milla sentiera;
gero txokon batetik
mendiyen gañera
irtengo da par-irriz
eguzki epela
nagitasun guziak
lurrari kentzera.
Goi argitzen danian
zerbait urrutiya
eskutatzen dijoa
izarren argiya;
urdiñ-urdiñ jantzirik
zerupe garbiya
laister osatutzen da
ud'egun berriya,
ainbeste poz t'atsegin
dakarren aldiya.
II
Ixil-ixilik arkitutzen da
ixil-ixilik munduba,
ezda mendiyan ezer entzuten
ezpada ontzen uluba;
ixilik dago tantai gañean
lengo txori berritsuba
lumatxo bigun arro tartean
gorderik bere buruba.
Gero goi zabal miragarriya
urrez apaintzen danian,
otoitz egiñik beti bezela
oyeratzen geranian...
gau ipartsuak estaltzen gaitu
lañozko maindirepian
errugabeko lo, lo, goxua
egin dezagun pakian.